Misschien is juist het destijds vernieuwende materiaalgebruik beton wel het meest interessante aspect aan het radiostation Kootwijk. Ik heb in de beschrijving van het gebouw bronnen en details toegevoegd, o.a. de architect Julius Luthmann. Die hadden wij nog niet in ons lijstje. Wel de kunstenaar Hendrik van den Eijnde: het beeldhouwwerk is duidelijk Amsterdamse School. Aan het gebouw zelf worden ook Duits expressionistische kenmerken (Peter Behrens' AEG Turbinengebouw uit 1909? - NK) toegedicht, naast Amsterdamse School kenmerken. Belangrijk is natuurlijk dat dit gebouw destijds een volledig nieuw doel diende, wat we tegenwoordig *high end technology* zouden noemen, namelijk de radioverbindingen met de Oost en de West. Om het gebouw heen stonden dan ook zes zendmasten van 212 (!) meter hoog, ondergronds verbonden met een koperen ringkabel. Het materiaalgebruik (beton, wapening) stond in direct in verband met de eisen die de functie stelde, waardoor baksteen niet mogelijk was. Het hoofdgebouw, geïnspireerd op een sfinx, bevatte de transformatoren. Voor Luthman was de sfinx een symbool voor de mysterieuze radio, zo zegt hij ergens. Luthman was een van de deelnemers aan de prijsvraag voor het nieuwe Haagse stadhuis in die periode. Het juryrapport waarschuwde dat hij een rustige man was, die goed met ingenieurs overweg kon... De vloer van de trafohal is prachtig betegeld. Interieur- en andere foto's te vinden in DE AMSTERDAMSE SCHOOL, verbeelde idealen (zie bronnen).
Vorig jaar fietste ik er in m'n eentje over de hei heen op af. Geweldige ervaring. Imposant eerder dan megalomaan.
Niko Koers