Introductie
Een van de woningbouwprojecten - met de sfeer van een tuindorp - van Bureau Gulden en Geldmaker in Maastricht.
Een van de woningbouwprojecten - met de sfeer van een tuindorp - van Bureau Gulden en Geldmaker in Maastricht.
Officiële of officieuze naam | Schildersplein e.o., Maastricht |
---|---|
Adres(sen) | Schildersplein, Karel de Vogelstraat, Albertiplein, Antonius Bieleveltstraat |
Postcode(s) | 6221 |
Plaats (provincie) | Maastricht (Limburg) |
Land | Nederland |
Huidige staat | |
Oorspronkelijke opdrachtgever | Woningbouwvereniging Beter Wonen |
Oorspronkelijke functie | Rijtjeshuizen (arbeiderswoningen) |
Betrokken architect(en) | Zeeger Gulden, Melle Geldmaker |
Andere betrokken kunstenaars | |
Aanvang en oplevering | 1920 - 1921 |
Huidige eigenaar | |
Huidige functie | Rijtjeshuizen (arbeiderswoningen) |
Soort monument | Rijksmonument |
Monumentnummer | rijksmonument no's: 506898/ 506899/ 506900/ 506901/ 506903/ 506904/ 506905/ 506906/ 506907/ 506908/ 506909/ 506910/ 506911/ 506912/ 506913/ 506914/ 506915 |
Het geheel is als één project ontworpen en gebouwd door de Amsterdamse architecten Gulden en Geldmaker in opdracht van de socialistische Woningbouwvereniging Beter Wonen.
Het Schildersplein is verbonden met de Franciscus Romanusweg middels een poortgebouw; deze wijze van bouwen is ook te vinden bij andere Amsterdamse School-projecten, bijvoorbeeld in Amsterdam. Het beste is de stijl te omschrijven als een versoberde (goedkope) variant van de Amsterdamse School.
Qua bouwtrant lijken de woningen veel op elkaar, maar er zijn wel verschillende typen te onderscheiden. De woningen hebben allemaal één bouwlaag met een zolderverdieping voorzien van dakkapellen. Sommige huizen zijn gegroepeerd als twee woningen onder één kap, andere zijn meer in een rijtje gebouwd, al dan niet voorzien van topgevels. De oorspronkelijke roedeverdeling van de vensters is bij alle woningen verdwenen. Ook de hoge schoorstenen op de zijdakschilden zijn vrijwel allemaal gesloopt.
Hoewel de woningen niet uitzonderlijk gaaf meer zijn, is het geheel van grote waarde als sociaal-typologische ontwikkeling en het aanzien van een wijk, mede gezien in de ontwikkeling van de stad.
Geen speciale band, maar als beroepsfotograaf altijd interesse in architectuur en de Amsterdamse School in het bijzonder.
Ooit in Amsterdam geboren en opgegroeid in een “ akelig donkere “ Amsterdamse School woning (later nota bene een rijksmonument) , was mijn missie aanvankelijk om architect te worden. Als schooljongen zag ik ooit een tentoonstelling over het Bauhaus in het Stedelijk Museum, en dacht, dat is het: licht, lucht en ruimte.
Het werd fysische geografie, overigens nooit spijt van gehad. Na 10 jaar docent op een universiteit en daarna ruim dertig jaar fotografie voor overheid en uitgevers : NL “ boven, op en onder “ de grond vastgelegd. Vele jaren later en wat op leeftijd sloeg het vooroordeel over de Amsterdamse School langzaam om begrip en fascinatie; mede door de enthousiaste verhalen en publicaties van Ton Heijdra.
Zo kwam de oude liefde voor architectuur weer naar boven, dit in combinatie met de fotografie.
Vooral het interbellum is voor mij boeiend, een periode waarin het ambacht langzaam verdween, techniek en maatschappij veranderden en daarbij de architectuur als blijvende getuige.
Kortom van “ B t/m B “ (lees: van Berlage t/m Bauhaus) , waarbij de Amsterdamse School een soort brug vormt tussen deze belangrijke architectuurstromingen.
Geen reacties voor dit gebouw.
Je moet eerst inloggen
voordat je een reactie kan plaatsen.
Als je nog geen account hebt, dan kan je je aanmelden voor een account.